.
Rusya ve Ukrayna arasındaki savaş, dünyanın her iki ülkeden buğday tedarikine bağımlılığını vurguladı. Avrupa Birliği yakın zamanda, Rusya veya Ukrayna’dan buğday tedarikine bağımlı olan 25 Afrika ülkesinin bir örneğini sunan bir çalışma yayınladı; 21 tanesi bu tahılın çoğunu Rusya’dan ithal ediyor.
2018-2020 yılları arasında Afrika, Rusya’dan 3,7 milyar dolar (kıtanın toplam ithalatının %32’si) ve Ukrayna’dan 1,4 milyar dolar (kıtanın buğday ithalatının %12’si) değerinde buğday ithal etti.
Afrika ülkeleri bu tahılın kaynaklarını iki ana nedenden dolayı çeşitlendirmelidir. Diyette önemli bir besindir, bu nedenle yokluğu kıtlığa ve siyasi istikrarsızlığa neden olabilir. Ayrıca, Afrika’nın Rus ithalatına bağımlılığı siyasi ve askeri kararları etkileyecektir.
Siyasi kararlarda buğday
Ukrayna’daki Rus işgali ile ilgili Birleşmiş Milletler Genel Kurullarında yapılan iki oylamada bu bağımlılık karar alma sürecini etkilemiş olabilir. Her iki durumda da, şaşırtıcı sayıda ülke, muhtemelen iyi bir tedarikçiyle çatışmayı önlemek amacıyla Rusya’yı destekledi veya tarafsız kaldı.
Yüzyıllar boyunca, buğday arzının kökeni, birçok ülkenin güvenliğinin yanı sıra stratejik ve politik kararları da etkilemiştir. MÖ 5. yüzyılda, antik Yunan şehir devleti Atina’dan yetkililer, tarihte sıklıkla tekrarlanan bir model olan Atina tahıl ambarlarını doldurmak için Mısır, Sicilya, Suriye ve Karadeniz bölgelerine döndüler.
Nazi Almanyası, Sovyetler Birliği’nde Alman askerleri ve siviller için gıdaya el koyma politikası olan Açlık Planı ile gıda kıtlığı ile uğraştı.
Soğuk Savaş sırasında ABD, politika yapıcıları etkilemek ve devletler arasındaki desteği pekiştirmek için buğday üretiminde liderlerden biri olarak avantajlı konumunu kullandı. Bu tahılın ihracatı, dünyanın dört bir yanındaki ABD askeri dağıtımlarına eşlik etti. Ve 2022’de, Rusya’nın Ukrayna’yı işgali nedeniyle buğday jeopolitiği bir kez daha gündemde.
Afrika’nın politik ekonomisine, ticaretine ve tarımına odaklanan dış ilişkiler uzmanları olarak, birçok Afrika ülkesinin bu iki savaşan ülkeden gelen buğday arzına bağımlılığını vurgulamak ve bu tahılın Afrika kıtasında ithalat çeşitlendirilmesi ihtiyacını vurgulamak istiyoruz. .
dünya buğday arzı
Rusya ve Ukrayna, dünyanın en büyük on buğday üreticisi (çoğunlukla kuzey yarımkürede yer almaktadır) ve en büyük beş ihracatçı arasında yer almaktadır. Birlikte, her iki ülke de dünya tahıl ticaretinin %27’sini temsil ediyor.
Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinden önceki günlerde, dünya gıda fiyatları yükselişteydi. Bu artışı birkaç faktör etkiledi: hasatlar ortalamanın altındaydı, nakliye maliyetleri arttı ve tedarik zincirleri covid-19 nedeniyle kesintiye uğradı.
Savaş, küresel belirsizliği ağırlaştırdı, tarım-gıda pazarını istikrarsızlaştırdı ve gıda ve gübre gibi tarımsal malzemelerin küresel fiyatlarını daha da artırdı.
Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinden bu yana, özellikle Karadeniz bölgesinde buğday arzındaki aksama endişeleri, buğday fiyatlarını önemli ölçüde artırdı. Ocak ve Şubat 2022 arasında, küresel buğday fiyatları %2,1 arttı ve bu, dünyadaki günlük diyetlerde ekmeğin önemi göz önüne alındığında, zincirleme sonuçlar doğurabilir.
Afrika’daki etki
Gıda fiyatlarındaki artış, gıda güvensizliği ve yoksulluğu artırdığı için çifte tehdit oluşturuyor.
Buğday, Afrika kıtasında tüketilen bir tahıldır. 2000 ve 2009 yılları arasında, sadece Sahra altı Afrika’da tüketimi ortalama 0,35 kg/yıl arttı, bu da onu mısır ve pirinci geride bırakıyor. Ayrıca hızlı nüfus artışı, artan kentleşme ve değişen gıda tercihleri nedeniyle temel gıda ve son derece önemli bir mahsul haline geldi. Afrika’da tüketiciler ekmek, kurabiye, makarna, erişte ve yulaf lapası gibi basit ve hızlı yiyecekleri hazırlamak için buğday kullanıyor.
Fas, Mısır ve Sudan gibi bazı ülkeler bile açlığı ve yetersiz beslenmeyi hafifletmek için dezavantajlı topluluklara ekmek sağlıyor. Ancak, Afrika kıtasında buğday tüketimi yaygın olmasına rağmen, ekim alanları büyük üretim bölgelerine, özellikle kuzey yarımkürede olanlara göre nispeten azdır. Sebepler aşırı hava koşulları, su kıtlığı, kötü toprak kalitesi ve yetersiz sulama sistemleri arasında değişmektedir.
Afrika’da üretim bölgelerinin olmaması, buğday ihtiyacını ve talebini karşılamak için ithalata bağımlı hale gelmesine neden oldu. Örneğin 2020/2021’de kıtadaki tahıl ithalatı 54,8 milyon mt’a ulaşırken, üretim ise 25,7 milyon ton oldu.
acil dersler
Bu durum, Afrika ülkelerinde buğday ithalatının çeşitlendirilmesi ve yerel üretim kapasitesinin genişletilmesine yatırım yapılması gerektiğini vurgulamaktadır.
Örnek olarak, Rusya ve Ukrayna buğdayının en fazla ithal edildiği ülke olan Mısır var. Ülke, 2022’nin sonuna kadar sürmesi tahmin edilen bir arzla, o zamandan önce başka ithalatları güvence altına almak umuduyla, bu tahılın kendi rezervini kullanacak. Mısır diğer ithalatları güvence altına alamazsa, artan buğday maliyeti, Mısır hükümetinin sübvansiyonlu durumu nedeniyle ekmek fiyatlarını koruma yeteneğini ciddi şekilde etkileyebilir.
Mevcut hükümet, Mısır tarihinde, ekmek fiyatlarının yükselmeye devam etmesi durumunda neler beklenebileceği konusunda uyarılarda bulunuyor. 1977’de Başkan Enver Sedat ekmek fiyatlarını yükseltmeye çalıştı ve karar geri alınana kadar azalmayan ölümcül protestoları ateşledi. Arap Baharı’nın tarihi protestoları ile birlikte kendi tarihlerinin bir parçası olan bu uyarıları görmezden gelmek zor.
Birkaç ulusal, bölgesel ve kıtasal kuruluş, bu senaryolardan kaçınmak için Afrika’da buğday üretiminin acilen artırılması gerektiğini kabul etti. Rusya ve Ukrayna arasındaki savaş nedeniyle, Afrika Kalkınma Bankası, 40 milyon Afrikalı çiftçinin iklime dayanıklı teknolojiler kullanmasına ve ısıya dayanıklı buğday ve diğer mahsul çeşitleriyle verimlerini artırmalarına yardımcı olmak için 1 milyar ABD Doları toplamayı planlıyor.
sert gerçekler
Avrupa Birliği Genel Kurulu’nda Rusya’nın Ukrayna’dan çekilmesini talep eden iki oylamada, Afrika oylarının sadece yarısından biraz fazlası Ukrayna lehindeyken, diğerleri ya çekimser kaldı ya da Ukrayna lehinde oy kullandı. Afrika’nın bölünmüş oylarıyla ilgili raporların çoğu, siyasi-askeri ittifaklara ve siyasi ve ideolojik eğilimlere odaklandı. Bununla birlikte, gıdanın, özellikle buğdayın gücü büyük ölçüde göz ardı edilmiştir.
Rusya-Ukrayna savaşı her şeyden önce Afrika kıtasındaki birçok ülkenin kendi kendine yeterli hale gelmek için buğday ithalatını çeşitlendirmesi ve yatırım yapması gerektiğini göstermiştir. Kökeni ne olursa olsun küresel krizlerden korunmak için acilen yapılmalıdır.
Bu makale Casa Africa işbirliği ile çevrilmiştir. Tercüme: Lilian Navarro Molina.
.
